Gormeliydi Insan...

Goremedi insan!
Kulagina ilk okunan ezanin bir gun bir de namazinin olacagini,
Goremedi insan .
Her nefeste ne kadar buyuduyse bir o kadar da omrunun kuculdugunu,
Goremedi insan.
Hep benim sandiklarini,hic ayrilmam dediklerini
Ve aslinda en yakinlarini ilk kaybettigini,
Goremedi insan
Bir koca baharin bir gun sari bir dal,
Bir ciliz dalin gun gelip bir ulu cinar, olabilecegini goremedi insan
Gormek istemedi insan.
Ve yumdu gozunu,
Lal etti dilini,karartti kalbini
Iste aslinda o demde öldu insan.
Ama öldugunu de goremedi insan.
Gormeliydi insan
Her kisin icinde bir bahar,
Ve her baharda sakli bir hazan oldugunu gorebilmeliydi insan.
Aslinda asil dirilisi,
Oz cani topragin bagrina dusunce bulacagini,
Gormeliydi insan.
Ne attiysa topraga, hayir adina.
Bir gun hayrini gorecegini  BILMELIYDI INSAN!

(Yukaridaki fotografi Liberty science center,jersey city,NJ de cekmistim.Fotografta aynalar
ve camlarla sonsuz bir goruntu olusturumustu,bu da bana cok manidar geldi.Maddeyle bile
sonsuzlugu ifade etmek bu kadar kolay iken hiclikte israr edenlere bir kez daha pes dedim.)